Szpiglasowy Wierch z Doliny Pięciu Stawów 12.08.2020

[Lavinka]

W środę postanowiłam wybrać się na Szpiglasowy Wierch, na którym do tej pory jeszcze nigdy nie byłam.
O godzinie 6:00 zameldowałam się na Palenicy Białczańskiej, skąd ku mojemu zdziwieniu, już startowało niemało osób, chociaż tłumów jeszcze nie było. Pogoda zapowiadała się znakomicie, chociaż prognozy na ten dzień przewidywały rozwój chmur, ale bez burz. Szybkie przejście po znanej już prawie wszystkim Polakom asfaltówce (a może raczej ucieczka przed nią), minięcie Wodogrzmotów Mickiewicza i obranie szlaku do Doliny Pięciu Stawów. Poranek był rześki, jak to zwykle w Tatrach. Taki w sam raz na obudzenie się Początkowo zielonym szlakiem wędrowało całkiem sporo turystów, ale biorąc pod uwagę porę roku, to raczej niczego innego nie można się było spodziewać. Po jakimś czasie i delikatnym wypłaszczeniu terenu zrobiło się nieco swobodniej. Gdy zaczynały wyłaniać się zza drzew te "wielkie góry" moje oczy spoglądały coraz częściej w stronę nieba. "Gdzie jest Krzyżne? Tu czy tu? Już widać, czy jeszcze nie?". Te pytania zwykle pojawiają mi się w mojej głowie w tym miejscu. Zadziwiające dla mnie było to, że nagle zniknęli wszyscy ludzie. Zarówno przede mną, jak i za mną nie było nikogo. Oczywiście obrałam szlak przebiegający obok Siklawy, gdzie już parę osób się zatrzymało, by podziwiać to urokliwe miejsce. Nie wiem, może większość osób poszła szlakiem czarnym prosto do schroniska...

W Dolinie Pięciu Stawów było dość chłodno, chmury spowiły niebo, ale w takich warunkach wędruje się bardzo przyjemnie.
Chwila odpoczynku, napełnienie nieco głodnego już brzucha i pora iść dalej. W Dolinie było już naprawdę luźno, co jakiś czas widziało się osoby wędrujące w stronę Zawratu lub Koziego Wierchu, lecz tylko 1 osoba w kierunku Przełęczy Krzyżne. To chyba teraz faktycznie rzadko uczęszczany szlak, dlatego polecam go osobom, które chcą przebywać sobie samotnie w górach. Ja rozważałam tą opcję na ten dzień, ale mała ilość osób w Dolinie zachęciła mnie, by jednak uderzyć na Szpiglas. Początkowo wędrowało się bardzo przyjemnie.

Szlak delikatnie stawał się coraz bardziej stromy i nabierało się wysokości. Warto jednak nie śpieszyć się zbytnio i zatrzymać do jakiś czas, by popodziwiać widoki. Kozi Wierch z tej perspektywy wydał mi się naprawdę groźny. Być może kiedyś zmierzę się z nim osobiście i ocenię, czy nie taki diabeł straszny Przy łańcuchach zebrało się kilka osób, zapewne by nieco odetchnąć i zastanowić się jak je "ugryźć". To był także mój pierwszy kontakt z łańcuchami i naprawdę mogę polecić wszystkim osobom, które chcą sprawdzić jak to się właściwie przy ich użyciu wędruje, aby ten pierwszy kontakt miał miejsce właśnie na szlaku na Szpiglasową Przełęcz. Mi się tam szło naprawdę dobrze, wręcz miałam wrażenie, że lepiej niż maszerując mozolnie do góry po kamiennych schodkach. A wszystkim początkującym polecam trzymać się jedną ręką łańcucha, a drugą podciągać się za skały, a nie trzymać się ich oburącz. To naprawdę ułatwia wychodzenie! Wracając do opisu szlaku, który już pewnie jest w tym miejscu za długi i jeśli ktoś to wciąż czyta, to serdecznie pozdrawiam Widoki z Przełęczy są piękne, ale ze Szpiglasowego Wierchu są naprawdę fantastyczne!

Oczywiście w obu tych punktach było już trochę osób, ale wciąż nie nazwałabym tego tłumami. Szybkie przejście z przełęczy na szczyt i można podziwiać widoki, które z tej perspektywy są naprawdę niesamowite! Naprawdę, jeśli doszliście już na Szpiglasową Przełęcz, idźcie też na Wierch, gdyż podejście jest krótkie, moim zdaniem bez trudności technicznych, a warto.

Pogoda udała mi się znakomita i wszystko było widać jak na dłoni. Mnich z tej perspektywy wygląda naprawdę dziwnie, sprawia wrażenie góry znajdującej się tuż obok Czarnego Stawu pod Rysami. Po pewnym czasie spędzonym na odpoczynku, podziwianiu widoków i zrobieniu kilku zdjęć nadeszła pora na zejście w kierunku Morskiego Oka.

Szlak jest bardzo przyjemny do schodzenia, zwłaszcza, gdy ktoś ma problemy z kolanami- śmiało można używać kijków, jest na to sporo miejsca. Podczas schodzenia udało mi się usłyszeć nawołujące się świstaki- dźwięk, który do tej pory słyszałam jedynie z filmów Dolinka za Mnichem jest fantastyczna. Naprawdę, jeśli ktoś wybiera się nad Morskie Oko, warto dołożyć godzinę drogi i spędzić tam czas. Jest całkiem inaczej niż przy hałaśliwym schronisku. Cisza, spokój, dużo miejsca na odpoczynek, bardzo dobry widok na Rysy oraz na wspinaczy znajdujących się na Mnichu

Miałam chwilę zawahania, czy nie przedłużyć tej wyprawy o Wrota Chałubińskiego, gdyż czas na to pozwalał, ale postanowiłam zostawić je sobie na później, żeby mieć pretekst by tam wrócić Niestety widziałam też helikopter TOPRu, który 4 razy leciał na Rysy, jak się później okazało- do śmiertelnego wypadku ...
Pora była wracać. Ominęłam Morskie Oko i zaczęła się żmudna wędrówka do Palenicy. Ludzi było mnóstwo, ale niestety innego stanu rzeczy się nie spodziewałam. Jak ja nie lubię tych powrotów, a zwłaszcza asfaltówką! No ale cóż...wyjścia już nie było, a w drodze można było już planować kolejne wyprawy!

Edytowane 14 Sierpnia 2020 przez Lavinka

[vatra]

@Lavinka Gratuluję Bardzo się cieszę, że nie zrezygnowałaś z planu i udała Ci się taka świetna wycieczka. Tak to jest teraz w Tatrach że są pewne miejsca które trzeba po prostu jakoś przejść albo ominąć A co do Doliny za Mnichem, to jest rewelacyjne miejsce na odpoczynek!!!

[Zośka]

Gratulacje ! Super że się zdecydowałaś Ze Szpiglasowego są naprawdę fajne widoki a Dolinka za Mnichem to jedno z niewielu miejsc w Tatrach gdzie jeszcze jest względny spokój. Bardzo ładne zdjęcia, szczególnie to na którym Ty jesteś jest fajne bo wygląda jakbyś była tylko Ty i góry

[jaaga76]

@Lavinka kolejne "must have" na Twoim koncie! Dobra robota!

Mam nadzieję, że w drodze na Wrota spotkasz świstaki .  Dolina za Mnichem to idealne miejsce na delektowanie się górami. 

[wjesna]

Czyli nie taki łańcuch straszny jak go się weźmie w dłoń. Miałaś fajną wycieczkę, gratulacje przejścia trasy.

[vatra]

5 godzin temu, jaaga76 napisał:

Dolina za Mnichem to idealne miejsce na delektowanie się górami. 

Świetnie że jest tylu i takich pasjonatów Doliny za Mnichem

[EwaW]

Cieszę się bardzo

Z Twojej wycieczki i dziękuję za tak pasjonującą relację. Zmotywowałaś mnie tym i Zachęciłaś do zaliczenia tej trasy w pojedynkę. Mam nadzieję, że pogoda pozwoli i z końcem września również popełnię tą trasę

[Q'bot]

On 8/14/2020 at 1:48 PM, Lavinka said:

szlak

Ale, że szlakiem chodzić? Nie wstyd Ci? 

Mogłaś obrać trasę np. granią ze Szpiglasa na Gładki, a dalej powrót do przełęczy Liliowe - jeśliby się pospieszyć, to udałoby się w miarę szybko zejść do Kuźnic - zawsze to mniejsze zło, aniżeli asfalt do Palenicy, czyż nie?

[Mateusz Z]

Super zdjęcia i fajna wyprawa :) Widoczki ze szczytu rewelacja. Na tą górę mogę wchodzić kilka razy, panorama mi się nie znudzi. 

[Andrzejb]

Super! Ekstra foty i relacja! Szpiglasowy mam w planach na kolejną wyprawę w Tatry 

On 8/14/2020 at 1:48 PM, Lavinka said:

Kozi Wierch z tej perspektywy wydał mi się naprawdę groźny. Być może kiedyś zmierzę się z nim osobiście i ocenię, czy nie taki diabeł straszny

Nie taki straszny! Ja polecam  

[staroń]

Super wycieczka, 22.08 byłem razem z \kuzynem na Szpiglasie, uwielbiam to miejsce  tez spotkałem świstaka  zahaczyliśmy w międzyczasie o Wrota, polecam  jakby ktoś chciał, odsyłam do relacji... Nie ma co zaśmiecać tematu fotkami  

 

[MałaMi]

SIerpniowy SZpiglasowy Wierch oraz Szpiglasowa Przełęcz. Szlak piękny, stosunkowo łatwo dostępny. Łańcuchy od strony Doliny 5 Stawów Polskich nie stanowią problemu. Polecam!

[karpasani]

Dnia 17.08.2020 o 15:24, Mateusz Z napisał:

Super zdjęcia i fajna wyprawa Widoczki ze szczytu rewelacja. Na tą górę mogę wchodzić kilka razy, panorama mi się nie znudzi. 

Oooo tak U mnie jest tak samo.Mogę tam wchodzić co chwilę,panorama jest wyjątkowo piękna

[karpasani]

Bardzo fajna wycieczka.Gratuluję zdjęć.

Dolina za Mnichem to takie moje miejsce kawowe. Lubię tam sobie posiedzieć.