Bieszczady

[barbie609 moder]

16 minut temu, wjesna napisał(a):

zatem przeszłam go wypatrując światełka na jego końcu.

dobrze ,że to światełko się nie przybliżało tak z 50km/h

a tak w ogóle to fajnie , lubię takie klimaty, od razu mi się ,,Łuny w Bieszczadach,, przypominają .

[wjesna]

30 minut temu, barbie609 moder napisał(a):

dobrze ,że to światełko się nie przybliżało tak z 50km/h

 

To światełko  zbliża się tylko w weekendy, o czym się wcześniej upewniłam.  

[wjesna]

Kolejny dzień to była wędrówka od Rajskiego na Tworylne do ruin dworu. Po drodze kapliczka upamietniajaca wies Studenne oraz ruiny strażnicy niemieckiej. I tak wchodzimy na ścieżkę która przez chaszcze i pokrzywy powiedzie nas w doline gdzie kiedyś istniała wieś

 Jest gorąco wolę miec poparzone od pokrzyw nogi niz gotować się w spodniach. Zresztą pokrzywy parzą mi tez ręce po pachy więc właściwym tu byłby strój nurka. 

 Początek alei dworskiej to okazale drzewa, zaraz za nimi z chaszczy wyłaniają sie ruiny dworu z boku zaś ruiny stajni.. Chodzimy po tym co ktoś przedeptal, rozglądając sie za pozostalosciami domostw. Powinny być po prawo ale nie wejdę w te chaszcze bez śladów przedeptania, zatem tych zabudowan nie znadujemy. Tersz szuka.y cmentarza i aby obejść bobry, decydujemy pojsc tym co wykosił traktor. Zrobił ścieżkę miedzy topinamburem a rudbekią. To wszystko jest wyższe ode mnie. Pod gruszą robimy przerwę w wędrowaniu a potem znajdujemy jeden cmentarz. Nie wiem gdzie jest drugi. Dochodzimy do przełęczy pomiędzy Tworylne a Tworylczykiem, jest tu pozostslosc chyba po jakimś bunkrze

Przyjdziemy tu jutro, Tym razem od strony Zatwarnicy, by zejść do pozostałości mostu na Sanie, zobaczyć ruiny cerkwi w Krywe w pełnym słońcu i przejść przez Tworylczyk w którym znajdujemy usypane z kamieni miejsce dla rozrodu węża eskulapa. Choć to jego teren nie widzimy ani jednego. Spotkaliśmy wcześniej niesamowitego człowieka,  ktory nam wiele opowiedział o tutejszej przyrodzie i już wiedziałam, że nie mam się co bać wezy, bo żeby je zobaczyc to trzeba mieć szczęście. 

Spotykamy wiele śladów zwierzyny, co chwilę ich szlaki przecinają się z naszą ścieżką. Nawet czuć zapach żubrów a na łąkach są wylezale od nich miejsca. Nad Sanem Spotykamy białe czaple a wracając już z wycieczki orla przedniego a że to naprawde on upewniamy się u leśnika

Nogi mam znowu poparzone od pokrzyw ale to podobno na zdrowie a do wieczora  pieczenie przejdzie.

[wjesna]

I jeszcze jeden szlak, tym razem na Dźwiniacz Górny z Tarnawy

 Myślałam by go rozpocząć z Bazy nad Roztokami ale zrobili parking poniżej stadniny, i już się nie wracałam. Bilety i parking opłaciliśmy w stadninie, poszliśmy w dół asfaltem (wyremontowali drogę, nie wiem jak daleko może tylko do torfowisk?) I weszliśmy ma szlak przyrodniczy, który prowadził momentami wzdłuż Sanu i granicy. Szlak to droga z betonowych płyt, po drodze przydrożne krzyże na cokołach, wokół mega zielono. Dojrzelismy lisa polującego na kaczki co się kąpały w stawiku, ale on nas chyba też dojrzał i się podglądanie skończyło. 

Dźwiniacz to stare cmentarze i torfowisko. Podobno jesienią tu pięknie od wrzosow. 

 Wracając odbijamy w stronę Bazy i przez pola, las i kolejne torfowisko wracamy na parking. 

Na wszystkich szlakach spotykaliśmy jedną- dwie osoby, zatem aż się chciało kogoś spotkać i chwilę porozmawiać. Znaleźliśmy echo w lesie i ...no jak dzieci

Zabrakło  mi dnia by pójść sprawdzić, czy ,,świat się kończy w Sokolikach" zatem muszę tu jeszcze wrócić. 

[jaaga76]

@wjesnabardzo dziękuję za inna, bardzo ciekawą i przepiękną opcję wycieczek po Bieszczadach . 

[barbie609 moder]

gdzieś w Bieszczadach .........

 

[Mnich Admin]

Nasza forumowiczka @Fibijest aktualnie w Biesach, liczymy na jakąś relację, jak wróci

[Fibi]

3 godziny temu, Mnich Admin napisał(a):

Nasza forumowiczka @Fibijest aktualnie w Biesach, liczymy na jakąś relację, jak wróci

Jak będziecie chcieli relację z najbrzydszej pory roku to coś może napiszę  

[barbie609 moder]

8 minut temu, Fibi napisał(a):

ak będziecie chcieli relację z najbrzydszej pory roku to coś może napiszę

ja chcę , a na zdjęciu całkiem fajnie

[Fibi]

Na zdjęciu są akurat resztki zimy, ale ogólnie panuje tu pełnia przedwiośnia, którego ja nie cierpię chyba bardziej niż listopada

[barbie609 moder]

15 minut temu, Fibi napisał(a):

którego ja nie cierpię

ja też nie przepadam,ale w górach właśnie pada śnieghttps://pogodagopr.pl/ , więc cały czas żyję nadzieją na śnieżną Królową.Tym niemniej na jakąś relację liczę.

[wjesna]

Moje Bieszczady

Miałam zamiar być tu zimą,  żeby w beztlumie  przejść  bieszczadzkie Giewonty  ale cóż, zima  nie chciała na mnie poczekać ale  zostawiła dla takich spóźnialskich  jak ja trochę  śniegu na północnych zboczach.

Zatem  Połonina Caryńska  miała być pierwsza.  Ale nie była, bo wyjazd bez żadnego starego cmentarza wydawał mi się zbyt jałowy , taki niebieszczadzki.  Zatem pierwsza była Płonna, ze starą cerkwią ktorej ruiny zdobiły wydruki ikon niegdyś znajdujących się w jej wnętrzu. I cis jeszcze- Andrejkow  tu byl ! Zatem jest i jego ręką uczyniony portret Truskolaskich- tutejszych dawnych właścicieli  dworskich. Jadąc przez Plonna dostrzegamy przystanki na których  są namalowane  inne postacie chyba też przez Andrejkowa. Jeden kojarzę, bo pamiętam tego człowieka  z Floriańskiej w Krakowie, gdzie grał na ulicy. 

I jak to bywa przy cerkwi- jest i cmentarz. Szukam czy jest. Jest. Złamany krzyż.  Co potrafi natura jest niezwykłe. 

 

To teraz Caryńska.  Spotykamy na szlaku liska,  który kompletnie się nie boi. Ja miałam większy strach  niż on. Siedzimy na ławce, a lis chodzi obok drugiej, znalazł coś do jedzenia. Zbieramy sie i idziemy dalej, żywię nadzieję,  że ta bestia nie pójdzie  za nami. Ok. Lis zostaje. 

Szlak jest pusty,  u góry jesteśmy sami. My i wiatr który przeczyscil powietrze i zrobił widoki  Co by nie mówić,  pięknie tu!

 

[Jędrek]

1 godzinę temu, wjesna napisał(a):

Co potrafi natura jest niezwykłe. 

Szczególnie gdy ma trochę czasu.

[wjesna]

Sobota była cała dla nas, zatem niespiesznie  wybraliśmy się na Małą i Wielka Rawkę  a stamtąd na Krzemieniec. 

Leśny szlak od bacówki w stronę Małej Rawki  przywitał nas oblodzeniem. Po prostu szklanka. Raczki okazały sie niezbędne. Im bliżej góry  tym lepiej,  oblodzenie zamieniło się w śnieg I można było poczuć trochę zimy. Najwięcej śniegu było w stronę Krzemieńca,  miękki i zapadający się pod butami, ale fajnie, że wogole byl. 

Widoki były ładne, pogoda dopisywała. Ludzi na szlaku całkiem ok. Na Rawkach chłopak rozdawał kwiaty  na dzień kobiet, zatem dziewczyny  wędrowały z powpinanymi  tulipanami.  Bardzo miły gest. 

I Wetlińska na koniec. Miało być krótko, bo czekał nas powtot do domu. Wybralam najkrótsze podejście  które prowadziło do Chatki Puchatka. Ludzi dużo, błota też, zarówno na szlaku podejściowym co i u góry . Widoki piękne. Patrzymy stąd na Caryńskąi w stronę Rawki,  bo wczorajsza wędrówka zdecydowanie najbardziej nam się podobała. Chciałabym przejść  cała Wetlinską,  może nastepnej zimy się uda. 

[barbie609 moder]

https://www.fakt.pl/wydarzenia/polska/rzeszow/bieszczady-atak-niedzwiedzicy-na-turyste-jak-uniknac-takich-sytuacji/btx3veb