Salatyny, Brestova & Pachoł - czyli eksploracji słowackiej części Tatr ciąg dalszy

[Gieferg]

W sierpniu napocząłem słowacką stronę Tatr wybierając się na Rysy, co oczywiście sprawiło, że nabrałem apetytu na więcej, a że wrześniowa pogoda jest w tym roku rewelacyjna, zrobiłem co się dało, by zorganizować jeszcze jeden wypad, choć tym razem bez stałej ekipy, a jedynie z bratem, który od paru lat nie bywał w Tatrach ale swego czasu zaliczył z nami między innymi Giewont, Kościelec i Granaty. Z początku celem miały być Rohacze, ostatecznie plany się nieco zmieniły i zamiast tego za cel obraliśmy Salatyny.

Dzień wcześniej przeturlałem się pociągami na punkt startowy. Pobudka chwilę przed 4:00, na parkingu Spalena  lądujemy o 6:30 i zaczynamy. W przeciwieństwie do polskich szlaków, które przeważnie mają swój "pas startowy" w postaci asfaltu czy jakiejś dolinki, tutaj nachylenie momentalnie zrobiło się odczuwalne i dały o sobie znać braki kondycyjne. Wkrótce jednak złapaliśmy tempo i w pełnym słońcu które wychynęło właśnie zza gór zasuwaliśmy niebieskim szlakiem w stronę Przedniego Salatyna, gdzie przyszła pora na śniadanko. Póki co udawało się utrzymać tempo pozwalające robić czasy tabliczkowe i tak było mniej więcej do Brestovej, ale kolejne podejścia i zejścia w pełnym słońcu i po irytującym sypkim gruncie dawały o sobie znać, więc szybko się okazało, że o czasie tabliczkowym na mecie można zapomnieć.

Zaraz za Salatynem zaczęły się "atrakcje", które szybko przekonały mnie o tym, że i Tatry zachodnie potrafią dać w kość i dobrze, że nie wybrałem się tam ze stałą ekipą, bo byłoby nieciekawie. Przerwy "na Snickersa" zaczeły się zdarzać jakoś częściej, w paru miejscach przypomniało się nam, jak to fajnie było cztery lata temu na Granatach (z tym, że wtedy słońca tak nie grzało i szło się lepiej). Tu trochę kombinowania, tam trochę wspinaczki i emocji, ogólnie fajna sprawa Po przejściu Skrzyniarek odetchnęliśmy chwilę i zaraz zaczęła się dalsza zabawa na grani prowadzącej do głównego celu. Podobnie jak pod szczytem Świnicy tak i tutaj ostatnie miejsce z łańcuchami jest dość kiepsko pomyślane i zamiast próbowac je przejść, zdecydowałem się je obejść skręcając trochę na prawo. Chwilę wczesniej zgodnie stwierdziliśmy, że aż się prosiło o łancuch w miejscu gdzie się wchodzi po dość nieprzyjemnej pochyłej płycie.  Po pokonaniu ostatnich trudności wyszliśmy na szczyt, z którego rozpościera się imponujący widok, aż nie chciało się stamtąd ruszać. Potem nie zostało nic innego jak tylko zejść do przełęczy pod Banówką - niestety nie było to nic przyjemnego bo znowu żwir i kamienie sypały się spod nóg (podobnie zresztą jak przez całkiem długi kawałek poniżej przełęczy). W dodatku im niżej tym bardziej miało się wrażenie wędrowania po rozgrzanej słońcem patelni.

W końcu ostatni postój przy ustawionym na ładnej polance stoliku i jeszcze kawałek do asfaltu - na tym ostatnim odcinku towarzyszył nam poznany wcześniej na szczycie kolega, z którym sobie przyjemnie pogawędziliśmy aż do samego parkingu, na który dotarliśmy w okolicach 18-tej. Sam jestem jak najbardziej zadowolony z trasy, pewnie postawiłbym ją na podium najładniejszych i najbardziej satysfakcjonujących szlaków na jakich byłem (a jeśli chodzi o same Tatry zachodnie, to zdecydowany nr 1 na tę chwilę), z kolei brat przyznał co prawda, że trasa ciekawa i bardzo atrakcyjna widokowo ale zabawę zepsuł mu w dużym stopniu sypki grunt, więc był zadowolony nieco mniej.

Edytowane 12 Września 2023 przez Gieferg

[Jędrek]

15 godzin temu, Gieferg napisał:

żwir i kamienie sypały się spod nóg

Jest to chyba główny (a może i jedyny) minus tej trasy. Alternatywą byłyby zapewne tylko wielkie drewniane schody, jak w kilku miejscach po polskiej stronie. To już chyba wolę ten żwir i kamienie. 

[Gieferg]

Nie przepadam za schodkami jakie zrobili np na Wołowcu ale najgorsze były te nieszczęsne worki po których w 2020 roku schodziłem z Kończystego Wierchu.

[Q'bot]

15 hours ago, Gieferg said:

W dodatku im niżej tym bardziej miało się wrażenie wędrowania po rozgrzanej słońcem patelni.

Może wypadało odziać krótkie gocie? 

[Gieferg]

Ostatni raz nosiłem w Tatrach w 2018 roku (i w trakcie wycieczki się przebierałem bo się nagle zimno zrobiło), nie planuję więcej . Mam dwie pary cienkich i przewiewnych długich spodni na takie okazje (z jednych niby da się odpiąć nogawki ale nie praktykuję). 

Edytowane 12 Września 2023 przez Gieferg

[Jędrek]

29 minut temu, Gieferg napisał:

Nie przepadam za schodkami jakie zrobili np na Wołowcu ale najgorsze były te nieszczęsne worki po których w 2020 roku schodziłem z Kończystego Wierchu.

Tak, worki to był dopiero hit. Do dziś nie rozumiem tego pomysłu. Ciekawe jaką nagrodę dostał jego autor/ka. 

[wjesna]

17 godzin temu, Gieferg napisał:

W przeciwieństwie do polskich szlaków, które przeważnie mają swój "pas startowy" w postaci asfaltu czy jakiejś dolinki, tutaj nachylenie momentalnie zrobiło się odczuwalne

Faktycznie, u nas przewaznie jest trochę czasu na rozruch a tam częściej od razu  w górę. 

 

[Jędrek]

4 godziny temu, wjesna napisał:

Faktycznie, u nas przewaznie jest trochę czasu na rozruch a tam częściej od razu  w górę. 

 

Zależy gdzie. Jest przecież trochę długich dolin po słowackiej stronie. 

[wjesna]

4 godziny temu, wjesna napisał:

częściej

@Jędrek

Słowo klucz

[Jędrek]

9 minut temu, wjesna napisał:

@Jędrek

Słowo klucz

Częściej? Czy ja wiem? Nawet w opisywanym tu temacie, to jest jedyne podejście w okolicy które od razu rusza dość ostro w górę. Reszta zaczyna się asfaltem, spacerem doliną, albo nawet wjazdem kolejką. 

[wjesna]

11 minut temu, Jędrek napisał:

Częściej? Czy ja wiem? Nawet w opisywanym tu temacie, to jest jedyne podejście w okolicy które od razu rusza dość ostro w górę. Reszta zaczyna się asfaltem, spacerem doliną, albo nawet wjazdem kolejką. 

Tobie co powiedzieć, to sie lepiej w jezyk ugryźć.. zawsze taki czepliwy jesteś?

[Jędrek]

11 minut temu, wjesna napisał:

Tobie co powiedzieć, to sie lepiej w jezyk ugryźć.. zawsze taki czepliwy jesteś?

Lubię podyskutować. Czy napisałem nieprawdę w poprzedniej wypowiedzi? 

 

[wjesna]

 @Jędrek tak się zastanawiam, kto to mogł policzyć, komu by się chciało.

Szklanka wódki (250 g) zabija około 1000-2000 komórek nerwowych w naszym mózgu. Komórki nerwowe się nie regenerują.
Ludzki mózg składa się z około 3 miliardów komórek nerwowych, z czego używamy na co dzie¨˝ około 10% z nich. Zatem około 2,7 miliarda komórek jest niepotrzebnych.
Szklanka wódki zabija 1000 komórek nerwowych. Człowiek może bez obawy o swoje zdrowie wypić 2 700 000 szklanek wódki.
Przeliczamy:
1 butelka (750 g) = 3 szklanki, zatem
2 700 000/3 = 900 000 butelek.
Zakładając, ze maksymalny wiek przeciętnego alkoholika wynosi 55 lat, a zaczyna on pić, powiedzmy mając 15 lat, to mamy 40 lat stażu.
Przeliczamy lata na dni:
40 * 365 = 14600 dni picia.
Jeżeli możemy wypić 900 000 butelek bez obawy o nasze komórki nerwowe to:
900000/14600 = 62 butelki wódki dziennie!
Wniosek:
Aby umrzeć z braku komórek nerwowych musielibyśmy pić po 20 butelek wódki na śniadanie, 20 - na obiad i 30 - na kolację...
KAMIEŃ Z SERCA GORZAŁKA DLA WSZYSTKICH

Wódki nie piję  ale wino jak najbardziej.

A wracając  do tematu no to tak co mi przyjdzie do głowy  na szybko oprócz  tego na Brestową, to ten na Siwy Wierch z Hucianskiej,  na Wodospady Zimnej Wody z... zapomniałam jak się nazywa ra miejscowość przed Starym Smokowcem.

A u nas to Wielki Kopieniec też tak od razu na szlak.  Gdzie jeszcze?

[Jędrek]

4 minuty temu, wjesna napisał:

Wielki Kopieniec też tak od razu na szlak.  Gdzie jeszcze?

 

Serio? Od którego miejsca? 

Bo chyba nie z Cyrhli ani z Olczyskiej. Tam masz spacerek na początku. 

 

[wjesna]

Z Cyrhli miałam na myśli. Tam się idzie krótko,  to nie Chochołowskiej ani Kościeliska którą trzeba przejsc żeby wejść na szlak. 

W sumie to nawet ciekawe, że niby droga taka sama a można ją inaczej odbierać. 

 

[Mnich Admin]

30 minut temu, wjesna napisał:

 @Jędrek tak się zastanawiam, kto to mogł policzyć, komu by się chciało.

Szklanka wódki (250 g) zabija około 1000-2000 komórek nerwowych w naszym mózgu. Komórki nerwowe się nie regenerują.
Ludzki mózg składa się z około 3 miliardów komórek nerwowych, z czego używamy na co dzie¨˝ około 10% z nich. Zatem około 2,7 miliarda komórek jest niepotrzebnych.
Szklanka wódki zabija 1000 komórek nerwowych. Człowiek może bez obawy o swoje zdrowie wypić 2 700 000 szklanek wódki.
Przeliczamy:
1 butelka (750 g) = 3 szklanki, zatem
2 700 000/3 = 900 000 butelek.
Zakładając, ze maksymalny wiek przeciętnego alkoholika wynosi 55 lat, a zaczyna on pić, powiedzmy mając 15 lat, to mamy 40 lat stażu.
Przeliczamy lata na dni:
40 * 365 = 14600 dni picia.
Jeżeli możemy wypić 900 000 butelek bez obawy o nasze komórki nerwowe to:
900000/14600 = 62 butelki wódki dziennie!
Wniosek:
Aby umrzeć z braku komórek nerwowych musielibyśmy pić po 20 butelek wódki na śniadanie, 20 - na obiad i 30 - na kolację...
KAMIEŃ Z SERCA GORZAŁKA DLA WSZYSTKICH

Wódki nie piję  ale wino jak najbardziej.

A wracając  do tematu no to tak co mi przyjdzie do głowy  na szybko oprócz  tego na Brestową, to ten na Siwy Wierch z Hucianskiej,  na Wodospady Zimnej Wody z... zapomniałam jak się nazywa ra miejscowość przed Starym Smokowcem.

A u nas to Wielki Kopieniec też tak od razu na szlak.  Gdzie jeszcze?

@wjesna, a te wyliczenia alkoholowe to w związku z czym?  

[Fibi]

Tak od razu pod górę to jest na Nosal od Murowanicy i chyba to tyle

[wjesna]

18 godzin temu, Mnich Moderator napisał:

@wjesna, a te wyliczenia alkoholowe to w związku z czym?  

Nie mam pojęcia

[Mnich Admin]

5 godzin temu, wjesna napisał:

Nie mam pojęcia

To zastanów się i odpowiedz. Bardzo mnie to ciekawi

[Zośka]

@Mnich Moderator czy to ważne "co autor miał na myśli" ? Każda wiedza jest wartościowa i nigdy nie wiadomo kiedy i do czego nam się przyda. 

[Mnich Admin]

9 minut temu, Zośka napisał:

@Mnich Moderator czy to ważne "co autor miał na myśli" ? Każda wiedza jest wartościowa i nigdy nie wiadomo kiedy i do czego nam się przyda. 

Wychodzi na to @Fibi, że nie poznamy motywu...  

[wjesna]

Dnia 13.09.2023 o 19:02, Mnich Moderator napisał:

 Bardzo mnie to ciekawi

Mnie też

[Jędrek]

Dnia 12.09.2023 o 19:01, Mnich Moderator napisał:

@wjesna, a te wyliczenia alkoholowe to w związku z czym?  

Z alkoholem ... zapewne. 

Edytowane 16 Września 2023 przez Jędrek

[wjesna]

Byłam i ja

Zaczęło się niepewnie, bo mnie w sobotę użądliła pszczoły w paluszek u nóżki i zrobił się paluch. Ale wcisnął się w buta w niedzielę zatem wiooo w Tatry.

Wymyśliłam, że żeby zaoszczędzić trochę czasu, to wyjedziemy kolejką.  To mój pierwszy raz. To było coś okropnego  i była to najtrudniejsza psychicznie  część wycieczki i nie mam pojęcia jakie tam były widoki,bo wpatrywałam  się w niebo. 

Wyjechaliśmy i chyba z tej radości że mam ziemię  pod  nogami dałam dyla do góry, aż się zasapalam i zreflektowałam po co ja tak pędzę. 

Brestowa  bez tabliczki,  a wydawalo mi się, ze była gdy tu wcześniej byłam.  Może ja zwialo,  bo tu u góry był dość spory wiatr, taki, że aż się zaczęłam zastanawiać  czy będzie szansa przejść cały zaplanowany szlak. Czapka, kurtka I kaptur towarzyszyły mi przez całe przejście. Ale być może to kwestia  wieku, bo takie mlode kazmiki co tez szły tym szlakiem mialy krótkie  spodenki i bluzy i jakoś im wiaterek w uszach nie przeszkadzał. Ja żałowałam,  że nie wzięłam rękawiczek 

Całe przejście bardzo fajne i ciekawe. Łatwo zejść że szlaku, bo idąc po skałach szuka się wzrokiem dogodnego przejścia i nim się kieruje. Na jednej skale trochę mruczałam, że moglibyśmy tu zamontować jakiś łańcuch bo nie moglam sie wyspindrac a okazało się, że  łańcuch był pół metra w bok. Wiatr mnie trochę zmęczył i stojąc przed Pachołem i widząc jaki on jest wielki kątem oka popatrzyłam  na ścieżkę którą można  go obejsc. Wyglądała na uczęszczaną. Zatem wielkosc góry  potrafi odstraszyc. Gnam dalej i ten Pachoł wcale nie był taki ciężki do wejścia jak mi się z dołu wydawalo. 

Osób na szlaku niewiele.  Ale za to jacy! Spotkaliśmy na tym szlaku parę siedemdziesięciolatkow.  Zatem miód na serce dla nas, co już młodość za sobą mamy, że i w takim wieku jeszcze można po skałach skakać. Pięknie byłoby  taką formę  w takich latach utrzymać.

Stojąc na Pachole patrzymy na szlak który żeśmy przeszli  i robi wrażenie.  Naprawdę fajna wycieczka,  nie tak trudna jak przez Banikow I Trzy Kopy.

U gory wieje zatem schodzimy na Przełęcz  Banikow żeby chwilę odpocząć  i potem już w dół. 

Eno, nie chcą mi się zdjęcia  dodać. Spróbuję potem 

Proszę oto zdjęcia

[barbie609 moder]

@wjesnaczyli byliśmy blisko, ciekawe czy kiedyś się przetną nasze szlaki.