Piargi, łańcuchy i inne nieszczęścia :D Tatry 2024

[Jędrek]

8 godzin temu, Fibi napisał(a):

Taaa, ja wiem, że zaraz przyjdzie @Jędrek i powie, że się sami do tego tłumu przyczyniliśmy. I trochę się zgodzę, ale trochę jednak nie, bo 10, 8, 5, 3 lata temu- też tu byliśmy i takich tłumów jednak nie było.

Ale to przecież nie zmienia faktu że tak czy owak tłumy te współtworzyliście. 

 

[Jędrek]

9 godzin temu, Fibi napisał(a):

luksusową niemal toaletę z bardzo miłym panem klozetowym

Gdy byłem tam ostatnio, obsługiwała pani, również bardzo miła 

[Fibi]

8 godzin temu, Zośka napisał(a):

@Fibi przypomniała mi się moja wycieczka na Szpiglasowy 6 lat temu. Ludzi do Piątki szło niewiele, na przełęcz to może z dziesięć osób a na szczyt oprócz nas dwie. Chyba się starzeję bo coraz częściej myślę "kiedyś to było...."

No dokładnie! Kiedyś to było! Na szlakach luźno nawet w sezonie, nie było tych debilnych grup fejsbukowych, Instagrama, lansu i wyścigu kto w jak najkrótszym czasie przebiegnie Orlą.

Mam wrażenie że ludzie obecnie to już nie chodzą w góry dla widoków, nie stopniują trudności tylko od razu pędzą na Rysy(koniecznie z kartką!) 

To szczególnie widać po polskiej Stronie. Na szczęście z miejsc w których nie byłam i nie boję się iść został mi jeszcze Kozi i Świnica (ewentualnie Kościelec ale jego się jednak boję) i to będzie raczej koniec kariery

[Jędrek]

1 minutę temu, Fibi napisał(a):

Na szlakach luźno nawet w sezonie

Z tym "luźno" to bez przesady, luźniej niż obecnie, ale zatory na OP czy Rysach 20-30 lat temu też się zdarzały, o Giewoncie nawet nie wspominając.  Jednak największą różnicę widać moim zdaniem w czerwcu i wrześniu - kiedyś naprawdę te miesiące były dużo spokojniejsze niż wakacyjne, teraz różnica bardzo się zmniejszyła, szczególnie gdy trafi się parę dni pogody.

Od paru lat liczę że moda na Tatry choć trochę się zmniejszy  , ale póki co nici. A dochodzą jeszcze coraz liczniejsi obcokrajowcy, często kompletnie bez pojęcia - jak te kobiety z Litwy ratowane ostatnio przez TOPR. 

Życie ... 

[Jędrek]

16 minut temu, Fibi napisał(a):

Kościelec ale jego się jednak boję

Nie ma czego, jedno nieco trudniejsze miejsce pod samym szczytem - i tylko w zejściu. Ale nawet jeśli szłabyś sama, to tam zawsze znajdzie się jakaś pomocna dłoń.  

[barbie609 moder]

24 minuty temu, Fibi napisał(a):

No dokładnie! Kiedyś to było! Na szlakach luźno nawet w sezonie, nie było tych debilnych grup fejsbukowych, Instagrama, lansu i wyścigu kto w jak najkrótszym czasie przebiegnie Orlą.

słuszne słowa @Fibibardzo słuszne. Na szczęście nie mam kont w tzw social mediach. jedynym miejscem gdzie jestem w necie to nasze forum , kiedyś byłą Nasza Klasa , forum owczarka niemieckiego i forum służbowe , ale to było wiele lat temu.

[Fibi]

@Jędrek no może przesadziłam z tym "luźno" ale na pewno było luźniej, tak jak mówisz w czerwcu i wrześniu. Ale jak zaczynałam chodzić po Tatrach 12 lat temu to raczej nie do pomyślenia były korki w Kobylarzowym Żlebie, a ostatnio znajomi utknęli tam na 1,5 godziny

[Zośka]

7 minut temu, Jędrek napisał(a):

Z tym "luźno" to bez przesady, 

A ja pamiętam dziesięć lat temu bez problemu parkowaliśmy na Palenicy o 7.00 i było jeszcze pół parkingu wolnego a na Rysach (na szczycie) razem z nami było może 10 osób. To samo na Kościelcu czy Świnicy. 

[Jędrek]

14 minut temu, Zośka napisał(a):

parkowaliśmy na Palenicy o 7.00 i było jeszcze pół parkingu wolnego

W poniedziałek parkowałem tam około 9 i dopiero zaczęli zapełniać główny parking, ja stanąłem jeszcze na tym małym, za budynkami. 

[Jędrek]

1 godzinę temu, Fibi napisał(a):

korki w Kobylarzowym Żlebie

Bodaj dwa lata temu bardzo mnie zdziwiła informacja o wielkim korku w tym miejscu. A jednak da się ... 

[J@n]

W dniu 29.09.2024 o 21:11, Jędrek napisał(a):

Bodaj dwa lata temu bardzo mnie zdziwiła informacja o wielkim korku w tym miejscu. A jednak da się ... 

to poczekaj aż araby opuszczą Krupuffki i i zaczną explorację szlaków tatrzańskich

[Jędrek]

21 godzin temu, J@n napisał(a):

to poczekaj aż araby opuszczą Krupuffki i i zaczną explorację szlaków tatrzańskich

Jakoś do tej pory nie zaczęli, więc nie spodziewam się.

Morskie Oko i Kasprowy to jest ich max. Jakieś pojedyncze egzemplarze w miarę młode i zdrowe mogą ruszyć dalej, ale to wiele nie zmieni. 

[Fibi]

Dzień 10 i 11, poniedziałek i wtorek

Pada deszcz-odpoczynek i Krupówki

Dzień 12, środa

Dolina Strążyska-Przełęcz w Grzybowcu-Wyżnia Kondracka Przełęcz-Giewont-Przełęcz Kondracka-Hala Kondratowa-Kuźnice

Mniej więcej wiadomo już co nam odbiło, by pchać się na polską stronę Tatr. Ale co nam odbiło żeby iść na Giewont? Tu akurat odpowiedź jest bardzo prosta. Był to jedyny szczyt w Tatrach Zachodnich(Polskich, bo na Słowacji to się jeszcze sporo znajdzie) na jakim nie było mi dane jeszcze stanąć. Chciałam go po prostu mieć w kolekcji wspomnień, ale nie żebym jakoś szczególnie marzyła o tej górze. Odhaczyć, zaliczyć i tyle.

W przeszłości były już próby wejścia na Giewont i  wyglądały one tak:

2012- pod szczytem jesteśmy już grubo po południu, po przejściu Czerwonych Wierchów z Kir. Jest to jednak mój pierwszy wyjazd w Tatry, nie mam kondycji, wszystko mnie tu onieśmiela. Rezygnujemy, ledwo miałam siłę zwlec się do Kuźnic

2013- tu byliśmy po Małej Fatrze, więc wiedziałam już co to łańcuch No ale jako panikarz jednak wymiękam robiąc wycof pod prąd(wtedy przeraziła mnie śliska płyta oraz konieczność zejścia)

2020- pogoda jest słaba, załamanie ma przyjść po 8.30(czerwiec) zatem na Kondrackiej Przełęczy jesteśmy o 7. Nabieram jednak przeczucia graniczącego z pewnością, że dziś na tym Giewoncie zginę Idę na Kopę Kondracką.

W międzyczasie o Giewoncie nie myśleliśmy bo mieliśmy ciekawsze pomysły na zwiedzanie Tatr.

Wróćmy jednak do 2024.

Przy wejściu do parku jesteśmy około 6.30. To i tak trochę późno, na szczęście nie ma na razie zbyt wielu turystów.

No fajnie jest, mokro po deszczu, może dzisiaj być wesoło. Strążyską przemierzamy szybko i wchodzimy na mordercze podejście na Przełęcz w Grzybowcu. Jest stromo i bardzo ślisko, ale nielicznych towarzyszy szlakowych wyprzedzamy.

Po wyjściu z lasu zaczynają się widoki, po drodze jest jedno trudniejsze miejsce(szczerbinka), którego idąc kiedyś po suchym nawet nie zauważyłam, przy mokrym jest jednak dość nieprzyjemne.

Cel coraz bliżej:

Droga nie chce być mniej stroma, ale przynajmniej szybko zdobywamy wysokość.

Na Wyżniej Kondrackiej Przełęczy robimy krótki odpoczynek(tłum się  ciut zagęścił) i idziemy walczyć z żelastwem.

Akurat się nam Giewont w chmurze schował.

O dziwo na odcinku z łańcuchami poza nami nikogo nie ma. Parę minut i wyłazimy na szczyt.

I tu już ludzi jest dość sporo, a że miejsca na szczycie mało, nie planujemy zabawić tu zbyt długo.

Widząc, że powoli formuje się kolejka do zejścia, zajmuję nam miejsce w owej kolejce. Można chwilowo poczuć się jak w Lidlu

Zejście z Giewontu jest trochę trudnawe- jest bardziej stromo i skały są mokre(bo od strony wejściowej suchutko było). Trochę się stresuję, bo schodzenia po łańcuchach nie lubię, a na tym zejściu nie wszędzie da się zejść na tyłku. No ale ostrożnie, powoli stawiając kroki złazimy z powrotem na przełęcz.

Giewont zaliczony, raz w życiu chyba mi wystarczy. Sebastianowi raczej też bo on tu już był po raz piąty.

Zeszliśmy a godzina dopiero 10.30. Zarządzam chillout do 11 stej, co najmniej!

Siedzimy i obserwujemy, ludzi na szlaku coraz więcej. Niektórzy nawet przynieśli własny krzyż.

W końcu decydujemy się na zejście. Idziemy na Halę Kondratową, bo chcemy zobaczyć postępy w budowie schroniska, poza tym szlakiem przez Piekło nie szliśmy już całe wieki.

Zejście jest bardzo przyjemnie jak dla kogoś kto nie lubi schodzić- bardzo ładna ścieżka z kamieni. Tłumy zagęszczają się coraz bardziej, mijamy chyba setki wchodzących, większość sapie i marudzi tak, że nawet ja i @Zośka tak nie potrafimy Trochę jestem dla nich wredna i mówię "spookooo, w kolejce do łańcuchów se odpoczniecie"

W samo południe meldujemy się w schronisku. A raczej przed tymczasową budą. Są stoły, jest tymczasowy kibelek, można też coś zjeść i wypić z czego ochoczo korzystamy.

Po odpoczynku schodzimy do Kuźnic, jak zwykle nie chce nam się iść przez Kalatówki. Do cywilizacji docieramy grubo przed 14 czyli bardzo wcześnie jak na koniec tatrzańskiej wycieczki. Oczywiście, że można było iść jeszcze gdzieś, chociażby na Kopę czy Kasprowy, ale na kolejny dzień mieliśmy dość ambitny plan i nie chcieliśmy się styrać

Dzień 13, czwartek

Kuźnice-Dolina Jaworzynki-Hala Gąsienicowa-Czarny Staw Gąsianiecowy-Zmarzły Staw-Zawrat-Dolina 5 Stawów Polskich-Dolina Roztoki-Wodogrzmoty Mickiewicza-Palenica Białczańska

Na kolejne dni(będziemy w Zako jeszcze w piątek i sobotę) zapowiadano horror pogodowy więc była to nasza ostatnia szansa na większe wyjście. Ponieważ motywem przewodnim tego wyjazdu były łańcuchy, trzeba było na koniec wybrać coś ekstra łańcuchowego   I tu pomysłów miałam 3:

1.Świnica od Kasprowego- to byłby naturalny kierunek łańcuchowego rozwoju, ale widziałam, że S. który na Świnicy był już 2 razy nie za bardzo miał ochotę tam iść.

2.Kozi Wierch- aż trudno uwierzyć, ale na Kozim do tej pory nie byłam. Tyle, że nie chcieliśmy iść z Piątki "w te i z powrotem". Seba kiedyś ubzdurał sobie, że ja ze Żlebem Kulczyńskiego sobie na pewno poradzę, więc nawet byłam gotowa tam iść. No ale jak zwykle przeczytałam wszystkie możliwe opisy. Niestety opisy nie mówiły o tym, że szlak jest trudny. Mówiły zaś, że jest bardzo trudny. A to ja jednak nie idę.

3. Zawrat- no i tak wybraliśmy trasę drogą eliminacji- tu dodatkowo kusiło mnie bardzo łatwe zejście, które już znałam.

W Kuźnicach jesteśmy jakoś po 6.30. Odwieczny dylemat czy Jaworzynka czy Boczań. Jaworzynką trochę boję się iść, bo ludzie straszyli niedźwiedziem. No ale jednak Jaworzynka wygrywa

Moje nastawienie nie jest zbyt optymistyczne. Czuję się już dość mocno zmęczona tym długim wyjazdem. Sytuacji nie poprawiają hordy na szlaku. Nie ma się co oszukiwać, że o tej porze idą na piwo do schroniska.

A co jak utkniemy gdzieś w korku i nie zdążę(bo S. miał ciut inne plany, ale o tym później ) na ostatniego busa? Czy ja mam w ogóle siłę i ochotę tam iść? Czy ja w ogóle jestem gotowa na taki szlak?

W takich smętnych rozważaniach dochodzimy na Halę Gąsienicową:

W Murowańcu robimy dłuższą przerwę, potem spacer nad Czarny Staw. Ludzi nadal sporo, niektórzy prawie biegną, niemal tratując innych. Ja się wlekę. Może nie mam dziś kondycji, a może chcę odwlec nieuniknione

S. pyta czy nie chcę ostatecznie zmienić zdania i iść na Kościelec. Bo on twierdzi, że sobie na pewno poradzę. Ja twierdzę trochę inaczej, poradzę sobie z wejściem, ale z zejściem raczej nie. A poza tym tam nie ma łańcuchów, więc nie pasuje do ogólnej koncepcji.

Obchodzimy Czarny Staw(nawet trochę ludzi odbiło na Granaty)i powoli pniemy się do góry, gdzieś po drodze robiąc kolejną przerwę.

Zawrat widać już z dołu:

Mamy dużo cienia:

Dochodzimy do pierwszych trudności:

Hmmm, a co ja tu robię ?

A to już końcowy etap pod samą przełęczą:

Zdjęć z tego kluczowego etapu mamy bardzo mało, bo wszystkie kończyny musiały być ciągle w użyciu.

Nie będę robić z siebie bohatera i powiem, że wejście na Zawrat okazało się dla mnie o wiele trudniejsze niż się spodziewałam.

Po pierwsze odcinek "wspinaczkowy" jest długi. Może nie jakoś bardzo, ale ze wszystkich moich podejść z biżuterią, to było najdłuższe. Po drugie- skały są wyślizgane, praktycznie nie ustępują nic tym z Giewontu I po trzecie(ale to będą moje subiektywne odczucia)- jest wiele miejsc gdzie trzeba się siłowo podciągać albo robić wielkie kroki, a najtrudniejsze dla mnie były te miejsca gdzie trzeba te 2 rzeczy robić jednocześnie- tam zwykle S. wchodził pierwszy i podawał mi rękę. W łatwiejszych miejscach też musiałam korzystać z podpowiedzi gdzie postawić nogę, bo nie zawsze było to dla mnie oczywiste. No i było jedno miejsce które mnie totalnie pokonało i obeszłam je obok szlaku, pomimo głośnych protestów Sebastiana, ale jak zobaczył, że jakaś dziewczyna też obchodzi bokiem, to łaskawie mi pozwolił tam iść. No i ostatnia rzecz- czynnikiem dość mocno stresogennym byli ludzie. Może tłumów tam nie było, ale jednak ciągle ktoś za mną szedł i czułam presję, a nawet było mi bardzo głupio, że spowoduję korek. W szerszych i bezpieczniejszych miejscach pozwalałam się po prostu ludziom wyprzedzić, czasem głośno marudziłam, że zaraz zrobię zator, ale większość twierdziła, że spoko, mogę sobie iść powoli bo oni chcą odpocząć Mieliśmy ogromne szczęście, że nikt tym szlakiem nie szedł w dół.

W końcu po jakiś 40 minutach walki z żelastwem i skałami wyszliśmy na Zawrat. Trochę nie wierzyłam, że to już tu bo wydawało mi się, że odcinek z łańcuchami nigdy się nie skończy....

Po wejściu byłam bardzo szczęśliwa, że się udało. Ale dumna z siebie bynajmniej nie byłam.

Na przełęczy chwila odpoczynku, ale nie jakoś długo, trochę podziwiania widoków. Z Krzyżnego widać znacznie więcej, ale widok z Zawratu też jest całkiem spoko.

No i schodzimy do 5 Stawów. Tu już zupełnie na luzie i bezstresowo, bo szlak przypomina nieco pobliską Ceprostradę, ale idę wolno, bo jakieś nogi mam dziwne po tej dawce adrenaliny

Seba jest sknerą i żeby zaoszczędzić 15 zł na busie postanowił wrócić przez Kozią Przełęcz. A tak na poważnie to po prostu chciał przejść jakiś szlak na którym jeszcze nigdy nie był.

Zatem przy rozstaju szlaków my też rozstajemy się na parę godzin. Dla mnie już wystarczy na dziś atrakcji więc idę do schroniska, a potem w dół najkrótszą drogą.

Kilka fotek z przejścia przez Kozią:

Powyżej to podobno najgorszy odcinek, bo trzeba Orlą Percią iść pod prąd

Tymczasem docieram do schroniska, w którym są hordy o jakich nie śniłam, łącznie w wycieczkami szkolnymi. Schronisko chyba nie wyrabia, bo tu też mają tymczasową budę z jedzeniem i piciem, jak na Kondratowej. Chwilę odpoczywam i zabieram się za zejście czarnym szlakiem. Już zapomniałam jak strome są te zakosy i pod koniec zejścia czuję, że chyba zajechałam kolana. Dalej idę Doliną Roztoki, szlak jest mokry a ja się elegancko ślizgam w mych nowych luksusowych butkach ;( Muszę się znowu wlec, bo skoro przeżyłam Zawrat to trochę głupio byłoby się zabić na mokrym kamieniu w dolinie

Mieszanka spadku adrenaliny, zmęczenia, głodu i samotności(choć raczej jest to samotność w tłumie) powoduje u mnie uczucie nieograniczonej senności i mam nawet ochotę położyć się na kamieniu, ale chyba znaleźliby mnie jutro, zmarzniętą na kość. Robię więc przerwę pożerając pół wielkiej czekolady i lecę na dół. Od Wodogrzmotów tłumy- i to większe niż w niedzielę. Ale skoro to ostatni dzień przed załamaniem pogody to widocznie wszyscy chcieli skorzystać. Asfaltem szło się tym razem wyjątkowo przyjemnie ponieważ z powodu remontu drogi na odcinku powyżej Wodogrzmotów nie było w tym dniu transportu konnego

Mniej więcej oszacowaliśmy, że wycieczka Sebastiana będzie z godzinę dłuższa, ale , że ja chodzę wolniej i jeszcze muszę dojechać, to powinniśmy zakończyć mniej więcej w tym samym czasie. No i rzeczywiście- nasze osobne busy podjeżdżają pod nasz ulubiony bar niemal w tej samej chwili. Niezła synchronizacja

No i to tyle z tatrzańskich wycieczek tej jesieni. Było super, choć stwierdzam, że 2 tygodnie ciągiem to dla mnie jednak za długo Pogodowo pierwsza część była super i na Słowacji plan został zrealizowany w 100 procent. W Pl miał być jeszcze Kozi lub Świnica, ale zabrakło nam dnia z pogodą. No ale one przecież nie uciekną, chociaż za rok to pojedziemy na  Słowację raczej.

Dziękuję, że chciało Wam się to czytać. Do zobaczenia w górach lub przeczytania

KONIEC

Edytowane Środa o 18:03 przez Fibi

[barbie609 moder]

Godzinę temu, Fibi napisał(a):

Dziękuję, że chciało Wam się to czytać. Do zobaczenia w górach lub przeczytania

Ty my dziękujemy za wspaniałą relację. A co do gór to co powiecie na zimowe Pieniny?

[Fibi]

1 minutę temu, barbie609 moder napisał(a):

Ty my dziękujemy za wspaniałą relację. A co do gór to co powiecie na zimowe Pieniny?

Myślałam bardziej o Bieszczadach

[barbie609 moder]

Teraz, Fibi napisał(a):

Myślałam bardziej o Bieszczadach

a może po drodze? Nie namawiam ale jakby co to wiesz gdzie nas szukać

[Zośka]

@Fibi gratulacje że weszłaś na Zawrat. Ja też uważam że to trudne wejście ale jak już tam weszłaś to myślę że Orlą też dasz radę. Przynajmniej ten odcinek do Koziego. 

[Fibi]

1 minutę temu, Zośka napisał(a):

@Fibi gratulacje że weszłaś na Zawrat. Ja też uważam że to trudne wejście ale jak już tam weszłaś to myślę że Orlą też dasz radę. Przynajmniej ten odcinek do Koziego. 

Kobieto! Ty chcesz mnie wysłać na pewną śmierć

Wydaje mi się, że takie Granaty to max. moich możliwości.

[Zośka]

19 minut temu, Fibi napisał(a):

Wydaje mi się, że takie Granaty to max. moich możliwości.

Granaty są łatwiejsze niż Zawrat. 

[Jędrek]

2 godziny temu, Zośka napisał(a):

Granaty są łatwiejsze niż Zawrat. 

Czy ja wiem? Raczej porównywalne.  

[Jędrek]

5 godzin temu, Fibi napisał(a):

Niektórzy nawet przynieśli własny krzyż.

Co kto lubi, jedni dźwigają piwo, inni krzyż   byle tylko nie chcieli go tam zostawiać na stałe 

Edytowane Środa o 21:29 przez Jędrek

[Jędrek]

5 godzin temu, Fibi napisał(a):

Świnica od Kasprowego

Niestety, odkąd odcinek Świnica - Zawrat został przez "mądrych inaczej" ukierunkowany pod prąd naturalnego ruchu z Kasprowego, wejście takie wiąże się potem w zejściu z mijaniem tłumów idących po nas na szczyt. 

I tu polecam mój sposób z czerwca 2022- czyli wjazd kolejką poza weekendem, około 15, gdy już tłum się przewali -  wówczas spokojnie można wejść i zejść z powrotem. 

Drugi sposób - wjazd poranną pierwszą kolejką, potem od razu szybko na Świnicę i "nielegalne"  zejście na Zawrat, zanim jeszcze dotrą tam tłumy z dołu. 

Edytowane Środa o 21:28 przez Jędrek

[Jędrek]

3 godziny temu, Zośka napisał(a):

Przynajmniej ten odcinek do Koziego

No przynajmniej   A jak już ten przejdziesz, to reszta jest łatwiejsza więc tym bardziej dasz radę. 

[Jędrek]

5 godzin temu, Fibi napisał(a):

2 tygodnie ciągiem to dla mnie jednak za długo

Byłem teraz 3,5 tygodnia - i wciąż za mało. 

[Fibi]

6 godzin temu, Jędrek napisał(a):

No przynajmniej   A jak już ten przejdziesz, to reszta jest łatwiejsza więc tym bardziej dasz radę. 

Żebyście nie wiem jak mnie namawiali to i tak się tam nie wybieram  

6 godzin temu, Jędrek napisał(a):

Byłem teraz 3,5 tygodnia - i wciąż za mało. 

A pogodę miałeś? I chodziłeś cały czas? Bo po tym pierwszym tygodniu kiedy chodziliśmy codziennie to już mnie potem trochę bolały nogi i głupio się przyznać ale pod koniec to już mi się trochę nie chciało  

Ale jak np. kiedyś byliśmy dwa tygodnie i wyszliśmy w góry 4 razy bo ciągle padało to też mi było za mało

A z tą Świnicą - raczej się nie odważe schodzić na Zawrat i to jeszcze nielegalnie ale być tam wcześnie to dobry pomysł, popołudniami trochę boję się chodzić że względu na moje ślamazarne tempo schodzenia