[Sygnały - do trzech razy sztuka.]

Godzinę temu, J@n napisał(a):

a ile razy widziałeś widmo bockenu ?

Z siedem, osiem. A do tego na wszelki wypadek parę razy przeczytałem książkę twórcy tego przesądu.

[Sygnały - do trzech razy sztuka.]

Wiekowo jestem już w tej drugiej grupie, cała nadzieja w tym że chodzę tylko po Tatrach, a tu żadnych widocznych sygnałów jeszcze nie otrzymałem.

[Zielone ludziki nad Czarnym Stawem]

Na przełomie wieków spotykałem nad Czarnym Stawem patrol SG pytający idących na Rysy - będą wracać czy idą na Słowację? Bo wówczas na szczycie było jedyne w całych w Tatrach legalne przejście graniczne. A że ekipie nie chciało się zasuwać codziennie na Rysy, więc paszporty sprawdzali ciut niżej

[Jak się drzewiej wspinało - patenty. Część II.]

Bezcenna porcja wiedzy z dawnych lat

[Kronika turystyczna za rok 1905.]

Piękne czasy pierwszych zdobywców, można im tylko pozazdrościć

[Rodzinne wspinanie, rok 1976. Część II.]

Sto razy na Zadniej Galerii Cubryńskiej, niezły wynik

[Rodzinne wspinanie, rok 1976. Część III.]

Dziś kolejny powrót w to piękne miejsce, czysta przyjemność czytania i oglądania

[Mieszko i Biała Woda (2010). Część II.]

W dniu 9.04.2025 o 21:21, J@n napisał(a):

może ktoś wie dlaczego @Jerzy L. Głowacki przestał pisać ?

może @admin albo @Mnich Admin coś wiedzą ?

Może po prostu pan Jerzy zmarł, trochę lat już miał pisząc tutaj. 

 

[Mieszko i Biała Woda (2010). Część II.]

Po raz kolejny muszę stwierdzić że ten blog to czyste złoto

[Początek sezonu.]

Im jestem starszy tym bardziej lubię Starorobociańską i jej otoczenie - kilka razy w roku tam zaglądam. Może czas kupić namiot?

[Mieszko i Czerwone Wierchy 2009. Część III i ostatnia.]

Jakoś mnie naszło na przeczytanie wszystkich części tego bloga raz jeszcze

[Lubię nocne powroty]

Dla mnie chodzenie nocą jest po prostu czymś naturalnym, szczególnie we wrześniu czy październiku. 

I też nie rozumiem dlaczego do Roztoki z Palenicy nie można dojść po prostu drogą zaopatrzeniową, zamiast krążyć dookoła asfaltem. Choć np. w 2009, gdy asfalt był w remoncie, droga zaopatrzeniowa stała się nagle legalnym szlakiem pieszym

[Poemat pedagogiczny (ale nie Makarenki). Część II.]

Podczytuję sobie w wolnych chwilach pański blog i jestem pod ogromnym wrażeniem stylu, świetnie się to czyta i chętnie kupiłbym książkę zawierającą całość. 

Jedyna drobna uwaga jaka mi się nasuwa to zdjęcia które są nieopisane, a miło byłoby wiedzieć kto i co na nich jest, gdyż nie zawsze da się to wywnioskować z treści. 

Pozdrawiam serdecznie - Andrzej