Anna M.
-
Postów
170 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
14
Typ zawartości
Profile
Forum
Blogi
Wydarzenia
Odpowiedzi opublikowane przez Anna M.
-
-
2 godziny temu, J@n napisał:
to byłem z żoną - mapy nigdy nie używam a latarki i kurtki były w plecaku
To nie mogłeś być Ty, gdyż ja spytałam tych ludków, czy mają latarki i coś cieplejszego. Odpowiedź brzmiała nie
To było 12.09.2018
-
2
-
2
-
-
10 godzin temu, Nu81 napisał:
Chodzi o Pana Janusza G.
Nie wiem o kogo chodzi, albo nie pamiętam
-
1
-
1
-
-
@Nu81 Masz rację. Kiedyś jakaś para spytała mnie, "gdzie to my właściwie jesteśmy, jak daleko do Świnicy"? Mnie zatkało! Myślałam, że żartują, ale po chwili rozmowy zorientowałam się, że Oni chyba na prawdę nie wiedzą, gdzie są
Oczywiście mapy nie mieli. Powiedzieli, że chcą wejść na Świnicę (spotkałam ich w okolicy Przełęczy Świnickiej) i kazano im tędy iść. To był wrzesień, godzina ok. 17:30, nie mieli latarek, ciepłych bluz, itd. Pomimo moich i syna (schodziliśmy z synem właśnie ze Świnicy) usilnych namów poszli w górę. Nie wiem dokąd doszli, na pewno nie zdążyli za widna wejść na Świnicę, nie mówiąc o zejściu. Ja rzutem na taśmę zdążyłam na ostatnią kolejkę i na pewno nią nie zjeżdżali. Totalne wariactwo
-
4
-
-
@Nu81 Ale te "Janusze" też kiedyś muszą nauczyć się chodzić po łańcuchach. Wiem, że to jest "upierdliwe", ale trzeba to przeżyć
Kiedy zaczynałam przygodę z Tatrami (ok. 40 lat temu), miałam potworny lęk wysokości. Jakieś lęki jeszcze mam, ale to jest pikuś w porównaniu z tym, co było. Jak to się mówi "trening czyni mistrza" i to jest prawda. Nie jestem mistrzem, ale już nie Januszem, dlatego rozumiem ludzi dopiero zaczynających
-
3
-
-
@Krisbin Ja jestem zwolenniczką kijków, bez nich nie dałabym rady chodzić po Tatrach, ale w wyższych partiach przyczepiam je do plecaka i chodzę na "czworaka"
-
2
-
-
@Mili Wi Ja nie miałam gdzie zejść, wisiałam na łańcuchu
A takich "kozaków" faktycznie trochę jest i jak się daje, schodzę im z drogi. Ja zresztą bardzo dużo przepuszczam ludzi, nie chcę Ich blokować
-
2
-
-
@Eskimos W zimę jest jeszcze gorzej
Pierwszy bus w styczniu, np. na Palenicę dopiero o 7:40. Zanim dojechał na Palenicę było koło 8:30. Duża strata czasu rano przy wyjściu na szlak
-
2
-
-
@Rupicapra rupicapra Byłam w schronisku w styczniu. W kuchni był zakaz korzystania z pieca (było zimno), ale był czajnik do wody. To łazienka okazała się przytulnym miejscem - było cieplutko i czysto
-
1
-
-
6 minut temu, vatra napisał:
Odważna jesteś
To raczej nie odwaga, po prostu coraz wolniej chodzę. Tak nie powinno być, zdaję sobie sprawę z tego, ale albo pójdę i może zdarzyć się, że będę schodzić po zmierzchu, albo nici z moich Tatr. Kiedyś bez problemu miałam czasy mapowe
-
2
-
-
@vatra Otóż zdarza mi się, chociaż nie robię oczywiście tego celowo, jakoś tak mi wychodzi czasami.
-
2
-
-
@vatra Dwa lata temu też tak wracałam z Piątki, był to wrzesień, krótszy dzionek, a w lesie tym bardziej szybciej ciemno. I niestety byłam sama
Odetchnęłam dopiero przy Wodogrzmotach, po asfalcie wydawało mi się już bezpieczniej, a i trochę ludków schodziło z Morskiego Oka. Za późno wyszłam ze schroniska w Piątce i miałam za swoje
-
2
-
-
Z racji tego, że chodzę, jak żółw (pierwsza wchodzę na szlak, ostatnia schodzę
), można powiedzieć, że prawie przyzwyczaiłam się do tego, że mój dzionek w Tatrach skończy się po zmroku. A zdarzało mi się samej wracać po zmierzchu, oczywiście z duszą na ramieniu. Wszystkie misie wokół mnie biegały, a ja chyba biłam swoje rekordy A tak serio, nie jest to przyjemne znaleźć się samej w lesie, gdy jest już ciemno
-
1
-
-
Kiedyś, wisiałam na łańcuchu, czekając na zwolnienie przede mną łańcucha, gdy usłyszałam za sobą przekleństwa, głupie komentarze jakiegoś pajaca. Inaczej tego człowieka nie można nazwać, tak idiotycznie zachowywał się. Chwycił mój łańcuch, przeszedł obok mnie, chwycił łańcuch następnej osoby, itd. Miałam ochotę go walnąć! Stworzył zagrożenie, co niektórzy stojący tyłem do niego, nie spodziewali się, że ktoś "przytnie" im ręce łańcuchem. Od tego czasu będąc na łańcuchach bardzo uważam, czy znowu nie trafię na takiego akrobatę.
-
2
-
1
-
-
@vatra Masz rację, najtrudniej jest rano i to dotyczy wszystkich szlaków, wtedy jest najbardziej pusto. I też mam ten dylemat.
-
2
-
-
@Q'bot Nie byłam tyle razy co Ty, ale miałam to szczęście, że największa liczba ludków, jaką tam spotkałam, były to 4 osoby i byli to robotnicy. Przez 11 kilometrów nie spotkałam żadnego turysty
Może dlatego, że pogoda nie była zbyt piękna? Nie bałam się, bo nie byłam sama
-
2
-
-
@vatra Do 2017 po Tatrach chodziłam z mężem, ale teraz choroba męża nie pozwala Mu chodzić już po górach. Dlatego coraz częściej chodzę sama. Jak jest pogoda, nie ma problemu, na szlakach jest dużo ludzi, zarówno po stronie polskiej, jak i słowackiej. Wszystko zależy też od popularności szlaku. Np. Dolina Białej Wody na Słowacji, jest piękna i chciałabym przejść ją całą (dwa razy doszłam do obozowiska taternickiego i pogoda mnie wygoniła), a wtedy musiałabym wyjść chyba jeszcze w nocy (ja chodzę bardzo powoli). I tutaj właśnie boję się troszkę misiów, bo tam ponoć są
Chyba z racji tego, że dolina jest bardzo długa, jest tam mało ludków. To samo zresztą jest z Doliną Jaworową, piękna i prawie pusta. Ale szlak do Terinki, do Chaty Zbójnickiej, czy np. Dolina Wielicka, tam zawsze jest dużo ludków do późna
-
2
-
-
@vatra To nie są żarty, ten miś naprawdę biegł po szlaku w moim kierunku. Mnie zamurowało i nie wiem, co bym zrobiła, gdyby tak nie skręcił w kosodrzewinę. A zrobił to, gdy zobaczył mnie i mojego męża (mąż szedł za mną) - raptownie zatrzymał się i uciekł w kosodrzewinę. Byliśmy na szlaku tylko my, we dwoje. Później, już dużo wyżej spotkaliśmy ludzi, którzy widzieli tego misia i też przed nimi uciekał. Ale cały czas po szlaku
-
1
-
1
-
-
@vatra On i tak nie posłuchałby mnie, spieszył się gdzieś
Był szybszy niż błyskawica
-
1
-
1
-
-
@vatra Już zmalałam, kiedyś miałam 176 cm wzrostu
A tak serio, ten miś z Czerwonych Wierchów bardzo mnie wystraszył. Biegł szlakiem prosto na mnie! Ale widocznie moja mina bardzo go wystraszyła (żadnego dźwięku nie zdążyłam z siebie wydusić), że tak szybko zwiał
-
2
-
1
-
-
Bardzo lubię chodzić sama, coraz częściej mi się to zdarza, ale faktycznie, wieczorem będąc sama na szlaku, mam lekkiego pietra
głównie przez misie. Dwa razy spotkałam misia. Pierwszy w 2012 idąc na Czerwone Wierchy, stanęłam jak wryta i nie zdążyłam nawet zareagować, misio uciekł w kosodrzewiny Drugi raz w Dolinie Gąsienicowej we wrześniu 2015 podchodząc na Kasprowy Wierch. To był bardzo spokojny miś, który jadł sobie jagódki i w ogóle nie przejmował się ludźmi, którzy koło niego przechodzili
Coraz częściej widuję ludzi samotnie wędrujących po Tatrach i coraz częściej są to kobiety. Na pewno bezpieczniej jest chodzić z kimś, czasami w wyższych partiach przydałaby się pomocna dłoń, szczególnie tam, gdzie nie ma łańcuszków. Wszystko ma swoje plusy i minusy. Kiedyś bałam się łańcuchów, teraz wiem, że one pomagają i gdyby nie one, pewnie w niektórych miejscach nie byłoby mnie
Na zdjęciu miś z Doliny Gąsienicowej - rok 2015.
-
4
-
-
Majestatyczna Dolina Gąsienicowa - styczeń 2020
-
6
-
-
@Agunia, jakie piękne niebo, widzę, że pogódka dopisała
Nie miałam okazji być w zimie na Predne Solisko, za to latem chyba ze 3 razy. Mam takie zdjęcie, chyba wykonane prawie w tym samym miejscu, co Twoje, tylko letnie.
Ja ubezpieczenie wykupuję w firmie Alpenverein. Płacę składkę raz na rok i nie martwię się o ubezpieczenie w żadnych górach.
-
3
-
-
@karpasani, miałeś ładniejszą pogodę ode mnie, a zdjęcia fantastyczne
-
1
-
1
-
-
@Anuś, przeważnie będąc w Tatrach, na rozruch biorę Rusinkę. Tam jest zawsze pięknie, widoki przepyszne, a będąc wcześnie rano zero ludków
W tym roku byłam troszkę później, ale tak prawie prosto z pociągu
-
3
-
zachowanie turystów na szlaku
w Szlaki
Opublikowano
Tym Januszem G., tylko w damskim wydaniu, też chciałabym być