Znajdź zawartość

Śląski w przyrodzie. W drodze na Babią Górę. Zaczōntek sztreki na Babia Gōrã a jŏ już zaczynōm sie przekōnować czymu tak dyrekt je nazwanŏ. Wyżyj bodej bydzie szkrabikel a potym gymba. Ôd horyzōntu we spodek je fajnie ale ôd horyzōntu w gōrã juz mynij. Ta Babia Gōra mŏ taki znak, iże czowiek patrzi za pleca a niy w richtōngu szpice. Trochã tak choby niy chcioł bez chwilã spoziyrać na babã cobyś sie niy zastanŏwioł czy było wacho. Niy no szady smōnd na gōrze, takŏ była mōj piyrszy ôbmyślōnek. Cołkŏ sztreka gryfnego czasu a na szpico doimyntnie inkszŏ ôdmiana. Jak z kobiytōm , nikej niy wiadōmo czego sie spodziywać.

Śląski w przyrodzie. W drodze na Szpiglasową Przełęcz. Wiyrch w kożdy chałupie jest na górze. A tuki we Morskim Oku wiyrchy są kajsik łobok. Wiyrchy? Ja, kożdy musi mieć swoja hołda. Kiery dziwam się na takie siecza to ino bym po nich lotał. Niy bydymy jednak lecieć, pódymy sie po leku do tego lasa. Podziwej sie jako fest srogi tyn Mniszek. Spomni sie jak żeś był za bajtla i lotoł żeś na stróm. Psińco mi z tego zostało by poradzić cosi na tyn Mniszek. Mycka z palicy dla tych gor. Czuja sie jako pyrtek we tych wiyrchach, no i niy poradze nic na to. Zaglondomy na wiyrchy gor bo tako nasza natura. To je szpica, to je wiyrch łobok Wrót Chałubińskiego. Te gory som tu fest wysoki jak na ta okolica. Za czym to te ludzie tak sznupią? Żodyn niy jes tutej akuratny. My som w gościach i to je richtig prowdo. Dziwam sie i oby tylko żech niy ujechoł z tej cesty bo je dupno. Jak ci sam źle to idź na luft padoli. Tak sie znalozł furt łod swoi chałupy. Gory som piykne bez lato i bez zima. Co robisz we wolnyn czasie? Mosz jakiego ptoka? Dużo ludzi sie ruszo i nie mitrynży czasu. Najlypij jak se połazisz po wiyrchach. A jak se za dużo połazisz to po tym sie musisz legnonć. Latoś ta szolka jest do poł pełno. Tatermaniok niy śmie sie boć takich wiyrchów. To je kawoł Orlej Perci i trza sie kiedyś chycić tego szlaka bez lato. Tatermaniok bez zima to wiela tam niy poloto. Wiela to na zygorze? Nie siedź tela, pacz sie stracić! Coby coś widzioł we ty ćmie na wiyrchach.

Śląski w przyrodzie. W drodze na Śnieżkę. Pojechołem kajś na dugo rajza i mnie niy mo. Kościoł tysz mioł dugo rajza, wim to z historiy. Niy pamiyntom kiej żech łostatni roz widzioł taki gryfny szlak. Pońdymy sie podziwać co to som za krzoki. Kładko na poszczotku a za winklym je stowek. Mały stowek. Fest gryfny. Wejrzi sie na ta hajda. Pódziecie prosto i wleziecie we dźwiyrza. Taki srogi ustymp? Biały Jar? Kaj on je bioły !? Kiery to z biołym niy mo nic wspólnego. - Niy stoj tak yno podź sam. Przond to słysza. Piyrwy wiyrchy tela niy godoli. Szoł se gorska cesta na wiyrch i widza jako każdo keta mo taki dings, ftory może wylecieć. Hajda na Śnieżka je cało czorna jako gruba. Łaziyli my tam i nazot jak jakieś gupieloki ale to je gac jedno na wiyrchach. Jak fto loto po wiyrchach to mo ze sobą gorska tasza. W goroch lepi mieć gorska tasza na plecach, jak niy mieć. Co tyn chop taki rady?